okfoto.pl
Miejscowi twierdzą, że to najpiękniejsza wyspa świata i to właśnie o niej Madonna śpiewała, że jest bonita. O ile nad tym pierwszym faktem można dyskutować, drugi jest niezaprzeczalny: najbardziej na północny zachód wysunięta wyspa Archipelagu Kanaryjskiego mogłaby obdzielić wspaniałymi krajobrazami niejeden spory kraj.
Madera ma mnóstwo plaż z ciekawymi formacjami skalnymi – znacznie więcej, niż można wywnioskować przeglądając zdjęcia z netu. Na tych ostatnich króluje mglisty las Fanal (słusznie), nagi Półwysep św. Wawrzyńca oflankowany zębami ostrych skał w wodzie, czy pełne zieleni lewady z efektownymi wodospadami (albo bez nich, jeśli od jakiegoś czasu nie padało).
Kanary dość jednoznacznie kojarzą się z plażowaniem, drinkowaniem, „olinkluziwem” i ogólnie beztroskimi wakacjami. Skojarzenia z rewelacyjnymi plenerami fotograficznymi są – o dziwo – raczej mało popularne – i bardzo dobrze, bo ma się je tylko dla siebie.
Gran Canaria to najbardziej urozmaicona wyspa archipelagu – można tu spędzić tydzień i każdego dnia fotografować coś innego: od kamienistych plaż i wydm wyglądających jak na pustyni, przez mikrokaniony, po monumentalne górskie panoramy.
Niedawno właśnie miałem przyjemność spędzić tu tydzień z grupą fotograficznych zapaleńców. Na ostatni plener ostatniego dnia wybrałem bardzo fajny punkt widokowy Mirador de Degollada. Kiedy podjeżdżaliśmy tu z Tejedy, światło może nie było at its best, ale mgiełki w tle coś tam rokowały: